تمام مارها گوشت خوار هستند . آن ها از جانورانی نظیر حشرات ، ماهی ها ، دوزیستان کوچک ، سوسمارها ، پرندگان ، جوندگان ، خرگوش ها ، سایر پستانداران و حتی برخی از مارهای دیگر تغذیه می کنند .

مارها سمی یا غیر سمی هستند . در جدول زیر بعضی از تفاوت های مارهای سمی و غیر سمی آمده است .

از آنجا که در بین آرواره های پایینی و بالایی مارها ، چند قطعه استخوان باریک با مفصل سست قرار دارد ، مارها قادرند بیش از اندازه دهان خود را باز کنند و طعمه های بزرگ تر از خود را ببلعند.

مارهای غیر سمی به دور بدن طعمه ی خود می پیچند و با انقباض عضلات بدن طعمه را تحت فشار قرار می دهند تا بمیرد و آنگاه طعمه را می خورند .

مارهای سمی به کمک دندان های خود ، سم را به درون بدن طعمه تزریق می کنند ، سپس صبر می کنند تا طعمه بمیرد و آنگاه طعمه را می بلعند . غده سمی مارها ، هم آنزیم می سازد و هم سم های کشنده . سم از جنس نوعی پروتئین پیچیده است . سم مار از نظر نحوه ی عمل دو نوع است : سم هایی که بر دستگاه عصبی اثر می گذارند (نورو توکسین) و سم هایی که به گلبول های قرمز آسیب می رسانند (همو توکسین ) . نورو توکسین ها بر قسمت هایی از دستگاه عصبی که حرکات تنفسی ، بلعیدن و عمل قلب را کنترل می کنند ، تاثیر می گذارند . همو توکسین ها ، ساختمان گلبول های قرمز را خراب می کنند و دیواره ی رگ های خونی را پاره می کنند و سبب خونریزی داخلی می شوند . همه ی مارهای سمی هر دو نوع زهر را دارند ؛ اما نسبت آن ها در گونه های مختلف متفاوت است . سم افعی ها بیشتر از نوع همو توکسین و سم کفچه مارها بیشتر همو توکسین دارد .

از مارهای غیر سمی ایران ، مار خاکی ، کورمارها ، مار آبی و مار پلنگی قابل ذکر هستند . از مارهای سمی ، افعی ها ، کفچه مار و مار جعفری در ایران یافت می شوند .

روده و معده مارها برای جای دادن طعمه ، قابلیت انبساط زیادی دارد . گوارش کند و به کمک آنزیم ها صورت می گیرد . مارها برای گوارش غذا ، در زیر آفتاب قرار می گیرند تا دمای بدن خود را افزایش دهند و فرایند گوارش را سرعت بخشند . از آنجا که مارها خونسرد هستند (یعنی دمای بدنشان ثابت نیست و تابع دمای محیط است ) به غذای زیادی نیاز ندارند . یک وعده غذا ، شامل یک طعمه ی بزرگ ، می تواند یک هفته ، یک ماه یا بیشتر نیازهای غذایی جانور را بر آورده سازد .